Se sei vivo spara review by Harm Siepel

From The Spaghetti Western Database
Jump to: navigation, search
1446 django kill.jpg

Se sei vivo spara review by Harm Siepel.

Een naamloze bandiet wordt na een goudroof verraden door zijn 'kameraden' en voor dood achtergelaten in een massagraf tezamen met een aantal medeslachtoffers van deze streek. De (ondode?) vreemdeling wordt opgelapt door twee mysterieuze Indianen die hem tevens helpen met zijn wraakactie. Hiervoor brengt het duo hem naar een stadje dat door de Indianen 'the unhappy place' wordt genoemd. De voormalige kompanen van de vreemdeling zijn bijna allen reeds gelynched door de xenofobische bevolking van het stadje. De vreemdeling kan echter, met gouden kogels, zijn woede bekoelen op de laatse overlevende van de bende. Hierop blijft de vreemdeling om (voor mij) onbegrijpelijke redenen hangen in het bijzonder surrealistische stadje. De vreemdeling neemt een job aan bij de plaatselijke slechterik Mr. Sorrow die een legertje in zwart geklede homoseksuele cowboys in dienst heeft. Sorrow heeft overigens ook een bijdenhante papagaai die van sterke drank houdt. Hoe dan ook, Sorrow is uit op het goud van de roof, dat inmiddels onderdak gevonden heeft bij twee hebberige locals. Een van die twee verraadt de ander, waarop de zoon van laatstgenoemde wordt gekidnapt door Sorrow's nichterige bende. De jongen moet als wisselgeld voor het goud dienen, maar hij pleegt zelfmoord. Hierop trekt de vreemdeling met het lijk naar de vader, Templer, om deze te overreden (lees: in elkaar te slaan) het goud aan Sorrow af te staan. De vreemdeling keert echter niet terug naar zijn baas, maar gaat overnachten bij de verraden gast. Deze Hagerman meent in de vreemdeling een medestander te hebben, maar onze hoofdpersoon is enkel geïnteresseerd in Hagerman's opgesloten vrouw die het verstand heeft van een kind. Hagerman knalt vervolgens Templer af met het pistool van de vreemdeling, om het diens werk te laten lijken. Zonder wapen is de vreemdeling een makkelijke prooi voor Sorrow's bende. De vreemdeling wordt gemarteld om de locatie van het goud prijs te geven. Gelukkig schiet een van de Indianen -de ander is inmiddels gescalpeerd- de vreemdeling te hulp... Er speelt nog een aantal andere relevante zaken, maar als ik die ook allemaal zou vermelden zou dit een recensie zonder einde worden. Bovendien zou er in dat geval net zo weinig touw aan vast te knopen als nu het geval is. Stel: Je voert David Lynch peyote en je geeft hem vervolgens de opdracht een spaghettiwestern te maken, dan zou Se Sei Vivo Spara ongeveer het resultaat zijn. Deze film is behoorlijk fascinerend, mede omdat hij nauwelijks te begrijpen is. Allerlei thema's passeren op welhaast psychedelische wijze de revue. Vooral boetedoenig, wraak en hebberigheid springen hierbij in het oog. De film is feitelijk een grote bad trip, die zeer onsamenhangend zal aandoen indien je hem niet intensief volgt. Toch valt er genoeg uit te halen, wat precies zal per kijker verschillen. Ik heb in elk geval weinig trek om mijn persoonlijke bespiegelingen er op los te laten. Als hallucinant zal de film echter universeel ervaren worden. Dus als je besluit onder invloed van paddo's een film op te zetten, kies dan deze. Vertel me dan ook even wat deze film in hemelsnaam beoogt te vertellen, want ik snapte er in nuchtere toestand niet bijzonder veel van. Beklemmend en origineel is deze film in elk geval, dus alleen daarom al een ruime voldoende van mijn kant.

Oordeel: 8/10


(English text:) After a gold robbery, a nameless bandit is betrayed by his 'comrades' and left for dead in a mass grave, along with some other victims. The (undead?) stranger is nursed back to health by two Indians, who also plan to help with his revenge. For this reason they bring him to a little town, called 'the unhappy place' by the Indians. The former companions of the stranger have nearly all been lynched in the meantime by the xenophobic people of the town. The stranger, however, gets the chance to cool his anger on the last remaining gang member by shooting him with bullets made out of gold. For an unknown reason (at least to me) he stays in this particularly surrealistic town afterwards. He accepts a job offered by the local villain Mr. Sorrow, who is surrounded by a private militia of black clad homosexual cowboys . By the way: this Sorrows also own a clever parrot who loves strong liquor. Anyways, Sorrow wants to lay his hands on the gold, that has been seized by two greedy locals. The first one of these two betrays the other, and subsequently the son of the latter is abducted by Sorrows homosexual muchachos. They want to exchange the boy for gold, but he commits suicide after being raped. With the young man's body, the stranger goes to the father to convince him (with a lot of violence, that is) to give the gold to Sorrow. Hagerman thinks the stranger is a partner, but our hero is only interested in the Hagerman's locked-up wife, who has the body of a woman, but the brain of a child. Hagerman then kills Templer with the stranger's gun, to make it look his work. Without his gun, the stranger is an easy prey for Sorrow's gang. He is tortured to find out the location of the gold, but luckily one of the Indians - the other one has been scalped in the meantime - comes to his help ... And there are a lot of other relevant details I'd like to mention, but if I did that, this would become a never-ending review. Moreover, it wouldn't make the labyrinth plot more easy to follow. Just try to imagine that you administer David Lynch some peyote and order him to make a spaghetti western ... very likely Se sei vivo, spara would be, more or less, the result. In other words: this film is quite fascinating, not in the least because it's hardly comprehensible. All kind of themes are treated in a nearly psychedelic way, like penance, vengeance and greed. The film resembles a bad trip, a may seem completely incoherent if you don't pay close attention. But there's a lot to enjoy, even though everyone will probably have his own, personal interpretation. I don't feel like pushing forward my own ideas, but I'm sure everybody will experience the movie as hallucinating and inspiring. So if you consider watching a movie under the influence of some mushrooms, this is the one you were looking for. And please tell me afterwards what the hell this film is about, because even sober I didn't understand much of it. But it certainly is both interesting and compelling, and therefore I rate it way above average.

Translation: Scherpschutter

Cookies help us deliver our services. By using our services, you agree to our use of cookies.