معرفی

From The Spaghetti Western Database
Jump to: navigation, search


Sidebar27.jpg

Sidebar8.jpg

Sidebar14.jpg

Sidebar3b.jpg

Sidebar19.jpg

Sidebar5.jpg

Sidebar11.jpg

Sidebar18.jpg

Sidebar2.jpg

Sidebar10.jpg

Sidebar9.jpg

Sidebar1.jpg

وسترن اسپاگتی چیست؟

می توان گفت مهم ترین وسترن های اسپاگتی در دهه شصت و هفتاد ساخته شدند.اما چرا این فیلم ها وسترن اسپاگتی لقب گرفتند دلیل دیگری دارد..با وجود اینکه که این فیلم ها توسط فیلمسازان ایتالیایی یا دیگر فیلمسازان اروپایی ساخته میشدند منتقدان سینماهای دیگر کشورهای آن زمان به آن ها لقب "وسترن اسپاگتی" را دادند چون فکر میکردند این وسترن ها در مقابل وسترن های اصیل آمریکایی چیزی نیستند و تولید این فیلم ها را نوعی توهین به وسترن های آمریکایی می دانستند. بیشتر این وسترن ها با بودجه ای کم و ناچیز ساخته می شد ولی بعضی از آن ها واقعا نوآوری داشتند و همچنین نوعی اثر هنری به شمار می آمدند.این فیلم ها در اوایل حتی در کشور های اروپایی هم به رسمیت شناخته نمی شدند.در دهه هشتاد این ژانر به اوج شهرت رسیده بود.امروزه از اصطلاحات دیگری نیز برای این ژانر استفاده میشود در ایتالیا بیشتر از "وسترن ال ایتالیانا" و در آلمان "ایتالووسترن" و در ژاپن از "وسترن ماکارونی" استفاده می شود.


ویژگی های وسترن اسپاگتی:

خیلی ها باور دارند که وسترن اسپاگتی از فیلم معروف سرجو لئونه یک مشت دلار که بازسازی فیلم ژاپنی "یوجیمبو" بود شروع شد ولی قبل از لئونه هم در اوایل دهه شصت وسترن های ایتالیایی ساخته می شدند هم چنین در کشور آلمان هم وسترن هایی برپایه کار های کارل می ساخته میشد.ولی اولین وسترن قابل قبول که توسط اروپایی ها ساخته شد یک محصول مشترک اسپانیا-انگلیس به نام اسلحه های وحشی ساخته میشل کاراز بود. با این حال این سرجولئونه بود که با اولین وسترنش نگرش ها را نسبت به این ژانر عوض کرد.بعد از اولین وسترنش(یک مشت دلار) لئونه دو وسترن عالی دیگر نیز ساخت که از این سه به عنوان تریلوژی(سه گانه) دلار یاد میشود. غرب از دیدگاه سرجولئونه پر از گردوغبار است خانه ها بارنگ سفید رنگ کاری شده اند آدم ها با سرو وضع کثیف و با ریش و شبیه آدمای پست فطرت هستند باد ها سهمناک و صحراترسناک است صدای سگ ها از هر طرف به گوش میرسد قهرمان داستان فردی است بدبین نسبت به هرچیز به ظاهر بی خیال و در عین حال بسیار زرنگ. موسیقی متن سه گانه دلارسرجولئونه توسط انیوموریکونه نوشته شده است.آهنگسازی که موسیقیش همانند فیلم لئونه غیرمعمول و سرشار از نوآوری است او در موسیقی خود از ترکیب سازهای جدیدی استفاده کرد مانند سوت زدن صدای شلیک تفنگ گیتاربرقی شیپور(ارتشی) صدای شلاق و....انیوموریکونه حدودا برای 30 وسترن موسیقی متن نوشت که این آهنگساز نقش بسزا و کلیدی در مشهور شدن ژانر داشت. دروسترن های اسپاگتی مخصوصا در فیلم های لئونه معمولا دیالوگ جایگاه محدودی دارد و صحبت خیلی کم ردوبدل میشود خود سرجولئونه گفته است: فیلم های من صامت هستند و دیالوگ فقط مکمل آن است.نمونه بارز این موضوع رو میتوانید در شاهکار سرجولئونه یعنی در فیلم روزی روزگاری در غرب مشاهده کنید.برخی متقدان این وسترن ها را شبیه اوپرا داستند چون موسیقی یکی از ساختاراصلی و محکم این ژانر به حساب می آمد.از دوران خیلی قدیم به وسترن های ایتالیایی "اوپرای اسبی" نیز می گفتند. ساخت وسترن های اسپاگتی مشکلات زیادی را به همراه داشته است بعداز ساخت فیلم دراکثر مکان ها فیلم ها را سانسور می کردند و یا حتی فروش آن ها در فروشگاه های اصلی ممنوع می گردید.ماجرای بیشتر وسترن های اسپاگتی در مرز بین مکزیک و آمریکا اتفاق می افتد ودر برخی موارد مکزیکی های سادیست نیز حضور دارند.بعضی از وسترن اسپاگتی جنگ داخلی و عواقبش را دریک دورنما بررسی می کنند و از نام های رسمی مانند ویل کین واتان ادواردز در آن ها استفاده نمی شود بلکه از نام های عجیب و غریب و ناآشنا مانند رینگو سارتانا ساباتا جانی اورو آریزوناکولت و جنگو استفاده میشود.این ژانر به طور کامل یک ژانر کاتولیکی است (از بعضی اسم ها مانند هاللولا سمتری ترینیتی یا هولی واتر جو نیز استفاده شده است) که درواقع بسیار تحت تاثیر مذهب کاتولیک است مانند به صلیب کشیده شدن مسیح و یا شام آخر.دریک اثر سورئال به نام جنگو بکش! به کارگردانی جولیو کوئستی واکنش یک قهرمان را در مقابل یک حکم و قضاوت در یک شهر خاکی نشان داده میشود. بیشتر وسترن های اسپاگتی مخصوصا آن هایی که از بودجه نسبتا بالایی برخوردار بودند در اسپانیا و معمولا در صحرا آلمریا و کولمنار ویخو و اویو د مانسانارز فیلم برداری میشدند.درایتالیا نیزاستان لاتزیو (درحوالی رم) یک مکان موردعلاقه برای فیلم برداری بوده است.بعضی از وسترن های اسپاگتی نیز در آلپ یا آفریقای شمالی و یا در اسرائیل فیلم برداری شده اند.صحنه درون شهری معمولا در شهرک های سینمایی استودیو رمان مانند چینه چیتا یا الیوس فیلم برداری شده اند.استودیو الیوس همچنین یک شهرک مکزیکی نزدیک شهر غربی داشته است.


تاریخچه:

روزهای آغازین

فیلم های وسترن معمولا از قبل در کشور ایتالیا مشهور بوده اند.معدودی از وسترن های ایتالیایی نیز در دهه چهل ساخته شدند زمانی که دولت فاشیست وسترن های آمریکایی را از سینمای ایتالیا محروم کرد به عنوان مثال فیلم کودکی از غرب ساخته جورجیو فرّونی که بعدا در زمان اوج وسترن های اسپاگتی خودش چند وسترن دیگر نیز ساخت.دلیل غیبت وسترن های آمریکایی از سینمای اروپا چیز دیگری است در آن زمان کارگردان های اصلی ژانر وسترن مانند جان فورد و آنتونی من به کار های تلویزیونی روی آورده بودند.فیلم

کارل می زمینه های اقتصادی و فرهنگی مناسبی برای ساخت فیلم وسترن در اروپا ایجاد کرد. اولین وسترن های اسپاگتی ساخته شده در دهه شصت بیشر شبیه فیلم های درجه دو آمریکایی بودند و معمولا بازیگران و سایر عوامل فیلم از نام مستعمار استفاده می کردند.فیلم یک مشت دلار سرجولئونه همزمان با فیلم "ششلول ها دلیل نمی آورند"ساخته شد.زمانی که لئونه دوباره ژانر وسترن را زنده کرد "کایانو" یک داستان وسترن کلاسیک نوشت که برای این کار یک بازیگر کهنه کار آمریکایی به نام "رود کامرون" را انتخاب کرد درحالی که لئونه از یک بازیگر جوان تلویزیونی به نام کلینت ایستوود استفاده کرد.چندی از تولد ژانر نگذشته بود که در سال 1965 فیلم های وسترنی که اندیشه های مخلوط آمریکایی و ایتالیایی داشتند ساخته شدند مانند دو فیلم "ششلولی برای رینگو" و "بازگشت رینگو" به کارگردانی دوچوتساری و با هنرنمایی جولیو جما که در آن زمان اولین ستاره بزرگ ایتالیایی وسترن های اسپاگتی به شمارمی آمد.سرجو لئونه همچنین نسخه بین المللی فیلم "یک مشت دلار" را اکران کرد در حالی از یک نام مستعمار"باب رابرتسون" برای خود استفاده کرد.اولین کسی که به نام خودش یک وسترن اسپاگتی را در سطح بین المللی اکران کرد کسی نبود جز سرجوکوربوچی با فیلم  مینه سوتا کلی.


سال های طلایی:1966-1968


در این دوره کوتاه بیشتر فیلم های کلاسیک ساخته شدند.در سال 1966 لئونه فیلم خوب بد زشت را ساخت که اصلی ترین وسترن اسپاگتی به شمار میرود و حتی بسیاری معتقدند که بهترین فیلم وسترنی هست که تا حالا در کل جهان ساخته شده است.یکی دیگر از مهم ترین فیلم های این سال فیلم جنگو سرجوکوربوچی(معروف به سرجو دوم) است که مهم ترین وسترن حماسه ای درباره انتقام گیری است بعد از این فیلم موجی از وسترن های اسپاگتی با نام شخصیت جنگو ساخته شدند.در سال 1968 این دو کارگردان دو شاهکار دیگر نیز ساختند لئونه شاهکار افسانه ای روزی روزگاری در غرب را ساخت که مورد توجه سخت گیرترین منتقدان دنیا قرار گرفت و کوربوچی نیز شاهکاری به نام "سکوت بزرگ" ارائه داد فیلمی ویرانگر!در این فیلم که به طور کامل در مکان های پرازبرف فیلم برداری شده است کوربوچی هر انتظاری را در این فیلم بهم میزند!در واقع مردم عادت کرده اند که همیشه مردخوب میبرد! یکی دیگر از مهم ترین کارگردانان این دوره طلایی سرجو سولیما"معروف به سرجو سوم" است که روشنفکر ترین و سیاسی ترین کارگردان وسترن اسپاگتی به شمار میرود.فیلم "جدال بزرگ" سولیما با هنرنمایی لی وان کلیف که در دوفیلم از تریلوژی دلار ایفای نقش کرده بود درباره فساد در دستگاه سیاسی آن زمان است.فیلم "رو در رو" سولیما فیلمی است در باره یک پروفسور انگلیسی که به آمریکا مهاجرت کرده و زمانی که توسط یک راهزن گروگان گرفته می شود به تدریج به تمایلات حیوانی خود گرایش پیدا می کند.نقش پروفسور را جان ماریا ولونتونه که یکی از کهنه کارهای لئونه است و نقش راهزن را یک بازیگر کوبایی-آمریکایی به نام توماس میلیان بازی می کند. ولونتونه همچنین در یک فیلم از دامیانو دامیانی به نام "گلوله ای برای ژنرال" ایفای نقش کرد که این فیلم زمینه ای برای به وجود آمدن فیلم های انقلابی مکزیکی موسوم به وسترن های زاپاتایی(وسترن ذرتی) فراهم آورد. توماس میلیان در بسیاری از این وسترن های زاپاتایی به عنوان یک پیک یا یک کشاورز انقلابی ایفای نقش کرد.به گفته خودش او سمبل فقر وانقلاب شده بود.فیلم های زاپاتایی بیشتر تحت تاثیر سیاست های اروپایی بودند تا آمریکایی.در دهه شصت عقاید مارکیست بین متفکران اروپایی گسترش به ویژه در کشور های اطراف مدیترانه و به نظر میرسد که وسترن های زاپاتایی اندیشه های انقلابی را از آن گرفته است.خلاقانه بودن وسترن های زاپاتایی در مقابل وسترن های اسپاگتی معمولی سبب شد تا این نوع فیلم ها در بین دانش جویان و حتی مخاطبان جهان سوم بسیار مورد توجه قرار بگیرند.در بین وسترن های زاپاتایی بهترینشان "زنده باد انقلاب" ساخته جولیو پترونی و "مزدور" ساخته سرجوکوربوچی است که هر دو فیلم در سال 1968 اکران شدند. درسال 1969 بیشتر وسترن های اسپاگتی جنبه تقلیدی پیدا کردند که در این مورد می توان به سری فیلم های سارتانا(بعضی ها می گویند پاسخ وسترن های اسپاگتی به فیلم های جیمز باند) اشاره کرد.


دوره ی کمدی :

در سال 1970 انزوباربونی که فیلمبردار کوربوچی در فیلم جانگو بود فیلمی کمدی ساخت به نام "به من میگن ترینیتی".دوران کمدی میتوانست دوران شروع طلایی و جدیدی باشد اما نه برای وسترن اسپاگتی بلکه برای سینمیای ایتالیا.تعداد زیادی از وسترن های کمدی ساخته شدند و دو بازیگر به نام های ترنسل هیل و بوداسپنسر تبدیل به دو ستاره جهانی و بین المللی شدند.بیشتر طرفرداران وسترن های اسپاگتی معمولا به این کمدی ها علاقه مند نیستند ولی دو فیلم ترینیتی واقعا خوب بودند و حتی قسمت دومش "من هنوز ترینیتی هستم" بسیار موفقیت آمیزتر از قسمت اول بود. فیلم "به من میکن هیچکس" ساخته تونیو والری (تحت نظارت سرجو لئونه) کمدی است درمورد رویای پایان یافتن غرب.اگر چه در آن زمان وسترن های کمدی رواج یافته بودند اما دو فیلم جدی نیز در نیمه اول دهه هفتاد ساخته شدند یکی فیلم "رفقا" از سرجوکوربوچی درواقع دنباله ای بود برای فیلم "مزدور" و دیگری فیلم "سرتو بدزد رفیق" سرجو لئونه که نوعی وسترن سیاسی بود.


دوران پایانی:

در این دوران وسترن اسپاگتی مرگ خود را کم کم اعلام می کرد فیلم های این دوران مثل فیلم های دهه های قبلی نبودند و درمکان های نامناسبی فیلم برداری میشدند.از بهترین فیلم های این دوران میتوان به فیلم "کالیفرنیا" ساخته میشل لوپو و با هنرنمایی اولین ستاره ایتالیایی ژانر جولیو جما و همچنین به فیلم "کئوما" ساخته کارگردان توانمند انزو جی گاستلری اشاره کرد که در این فیلم نیز فرانکو نرو(جانگو) ایفای نقش کرده است.

امروز:

گروهی از فیلم سازان به نمایندگی کوئنتین تارنتینو و رابرت رودریگز ژانر را دوباره زنده می کنند و از قواعد ژانر در فیلم های خود استفاده می کنند.در عین حال فیلمسازان قدیمی مانند مارتین اسکورسیزی و استیون اسپیلبرگ و البته کلینت ایستوود در فیلم هایشان احترام و حیرت نسبت به سرجولئونه کسی که به عنوان یکی از بزرگترین کارگردانان جهان تاکنون به .رسمیت شناخته شده است را ابراز می کنند





نسخه های قبلی
بیست فیلم برتر
نوشته شده توسط: Scherpschutter & Lindberg
ترجمه از: Reza
Cookies help us deliver our services. By using our services, you agree to our use of cookies.