On the Third Day Arrived the Crow review (Dutch/English)

ON THE THIRD DAY ARRIVED THE CROW (1973)

Director:

Gianni Crea

Cast:

Lincoln Tate
William Berger
Fiorella Manoia
Dino Strano
Lorenzo Fineschi
Rosario Borelli
Lars Bloch
Romano Puppo
Omero Capanna

Music:

Nora Orlandi

... e il terzo giorno, arrivò il corvo

View Database Page

English text:

The Italian title of this spaghetti western means something like ... and on the third day, the crow arrived. What a title! Intriguing, sinister, almost poetic. Knowing that The Crow would be played by William Berger, I forgot all the bad things I had heard about the movie and put my VHS tape - with the not so poetic title A Fistful of Death - in the recorder with joyful anticipation. Oh my Django, was I wrong! Watching this movie is like walking the way of the cross.

The Connelly brothers are looking for The Crow, a person who is called (on the cover) 'the meanest son-of-a-bitch this side of the Rio Grande ' and who is responsible for the death of their father. While playing detective, they stumble upon a load of gold which turns out not to be a load of gold, are confronted with bandits who want their 'load of gold' back, meet a guy with no less than five mentally deranged sons, and must face a bad guy who wants to kill them for one reason or another. To kill the time, some of the most ridiculous fistfights and shootouts ever filmed are thrown in, as well as some downright ridiculous attempts at witty humor on dialogue level. After three days of running-time (at least that's how it feels) the crow still hasn't arrived. Will we ever see his face?

Luckily, there he is. The timer says only forty-seven minutes have passed, but finally a black-clad mystery man rides into this disaster of a movie, and it's The Crow. In other words: it's time for the William Berger show. And yes, it's a lot more fun after his arrival. Berger does what he's very good at: looking awfully cool. At the same time the expression on his face says something like: What the hell am I doing in this shithole ? But okay, he showed up, so let's not complain. The point is that his badass character is killed after no more than fifteen minutes by the Connelly brothers. What the hell is that? What makes things even worse, is the fact that the rest of the time is filled with scenes from another Crea crap movie, Finders Killers.

Dear me, what a mess. Bottom of the barrel. A disgrace, almost an offence. No doubt one of the worst spaghetti westerns ever made.

Originele Nederlandstalige tekst:

De Italiaanse titel van deze spaghetti western betekent zoiets als: ´... en op de derde dag arriveerde de kraai´. Fantastisch, wat een dijk van een titel; intrigerend, onheilspellend, welhaast poëtisch! Wetende dat topacteur William Berger in de huid van de kraai van de titel kruipt, sloeg ik de niet veel goeds belovende berichten over deze film in de wind. Mijn Engelse VHS, met de stukken minder fantasievolle titel A Fistful of Death, ging dan ook gretig de videorecorder binnen. Ik heb het geweten. Bij Django, wat een martelgang!

De Connelly´s zijn op zoek naar de Crow. Deze "Meanest son-of-a-bitch this side of the Rio Grande" (althans de hoes) is namelijk verantwoordelijk voor de dood van hun vader. Terwijl ze detectiveje spelen vinden ze een lading goud dat geen goud blijkt te zijn, willen bandieten dit 'goud' terug, ontmoeten ze een kerel met maar liefst vijf debiele zoons en komt er een slechterik op hun pad die hun dood wil. Terwijl de speelduur voortkruipt en gevuld wordt met de meest achterlijke vuistgevechten, pathetische pogingen tot humor en dialogen zo slecht dat ze het voorstellingsvermogen te boven gaan, is de Crow nog steeds niet gearriveerd. Hij zal toch nog wel komen?

Gelukkig. Na zevenenveertig minuten is het dan zover: Een mysterieuze kerel met een zwarte cape rijdt deze baggerproductie binnen; het is de Crow. Tijd voor de William Berger Show dus. En het dient gezegd, het vermaakgehalte ging met sprongen omhoog vanaf het moment dat de man zijn entree maakt. Berger doet waar hij goed in is, namelijk cool zijn, ook al straalt hij tevens zoiets uit van: "In wat voor schijtfilm ben ik nu weer beland?" Maar goed, hij komt opdraven en dat scheelt een slok op een borrel. Hoewel zijn karakter über badass is, wordt hij na twintig minuten al afgeknald door een van die vervelende Connelly's. Hmm, toen voelde me ik toch enigszins genaaid. Temeer daar het restant van de film zonder schaamte wordt gevuld met geschiet uit een andere armetierige western van van Gianni Crea, Finders Killers.

Ai, ai, ai. Wat een verschrikkelijke film. Hemeltergend. Op alle fronten een van de slechtste spaghetti westerns ooit gemaakt.

--By Bad Lieutenant

English text by Scherpschutter