Vandaag ik morgen jij - Recensie
|
| VANDAAG IK MORGEN JIJ (1967) |
Cast:
Director: |
Vandaag ik morgen jij (Oggi a me... domani a te!) (View Database page)
Bill Kiowa zit (onterecht) een straf uit van vijf jaar. De man die hem er inluisde, de gewiekste bendeleider Elfego, vermoordde bovendien op brute wijze Bill's vrouw. Uiteraard is Bill uit op wraak, maar gezien de omvang van Elfego's posse zal hem dat niet alleen lukken. Met behulp van geërfd geld benadert Bill vier professionals met de lucratieve, doch gevaarlijke, deal om Elfego en zijn mannen uit de weg te ruimen...
Een spaghetti western die het eerste half uur (of zo) inruimt voor een verplicht nummer: De pistolero die zijn legertje samenstelt en hiermee meteen de onderhavige personages voorstelt. Tussen de introducties van deze personages door zien we steevast de hoofdpersoon wegrijden met iedere keer een extra mannetje. Totdat het er vijf zijn die gebroederlijk naast elkaar rijden om die verdomde Elfego eens een lesje te leren. Het zijn een ladies man, een verveelde sheriff, een valsspelende pokeraar en een kleerkast; dus dat belooft wat.
De film heeft een behoorlijke cast in huis. Wanneer je de Italiaanse posters mag geloven is hier sprake van een Bud Spencer vehikel, doch dat is tamelijk overdreven. En ietwat misleidend, daar het hier geen western à la Trinity betreft. Uiteraard drukt de omvangrijkere wederhelft van het Spencer & Hill duo enigszins zijn stempel, maar het zijn net zo goed de coole William Berger en de ietwat mistroostig ogende slechterik Tatsuya Nakadai die de show stelen. Hoofdrolspeler Brett Halsey geeft een performance die doet denken aan het flat character werk waar Franco Nero goed in was in Italo-westerns. En dat past uitstekende bij een wraaklustige kerel die zojuist (onterecht) vijf jaar inde bak heeft gezeten.
Ik heb goedkopere spaghetti westerns gezien, maar deze hoort zeker niet bij de duurdere. Qua settings had de film in Limburg opgenomen kunnen zijn. Een fatsoenlijke berg zul je namelijk niet tergugvinden in deze productie. Tal van scènes spelen zich bovendien in het bos af, alwaar de blaadjes door de herfst goud kleuren. Het geeft iets sfeervols dat je niet meteen verwacht van een film in het genre.
Wraak is het thema en deze prent weet dit bijzonder goed uit te beelden. De geweldsscènes zijn gemeen en venijnig. Met Bud Spencer erbij wordt er uiteraard wat geknokt en een uit de hand gelopen pokerpartij mondt uit in een massale schietpartij, maar hierna is het vooral messenwerk in de bossen. Sluipmoordenaar stijl wordt de bende van Elfego op deze manier gedecimeerd, hetgeen de slechterik tot wanhoop drijft. Tatsuya Nakadai blijkt een heerlijke acteur. Alsof er net buiten beeld iemand met uien loopt te wrijven kijkt hij uit zijn ogen. Hij is slim, maar heeft een vastberaden vijand tegenover zich. "You die hard, Bill Kiowa" verzucht hij dan ook.
Tja, is dit een topper? Nee, maar het is wel een goede spaghetti western. Eentje die met gemak beter is dan de gemiddelde collega. Intens en net zo goed een thriller als een western. Het verbaast dan ook niet dat een meester in dat genre, Dario Argento, mede verantwoordelijk was voor het scenario.
Een goed uitgevoerde wraakfilm die ik nu al drie keer heb gezien, maar nog steeds niet verveelt. Aanrader.
--Bad Lieutenant 14:17, 2 March 2010 (UTC)
DVD
 Distributie: Dutch Film Works |
VHS
Wordt niet meer gemaakt |
